نگاهی نو به مشاوره

 دوران کودکی از جمله حساس‌ترین دوران‌های زندگی هر انسانی است چون بذر شخصیت فرد در این دوران کاشته می‌شود از این رو نحوه برخورد با رفتارهای کودک از طرف والدین اهمیت بسیار ویژه‌ای دارد، زیرا می‌تواند نقش تعیین کننده‌ای در شکل‌گیری صحیح شخصیت کودک داشته باشد.

  والدینی که مدام کودک خود را حتی به‌درستی امر و نهی می‌کنند، در حقیقت راه را برای لجبازی وی هموار می‌سازند بنابراین در عین حال که رفتار کودک را کنترل می‌کنید، قدری هم به وی آزادی عمل ‌دهید و بگذارید روحیه کنجکاوی خود را ارضاء کند.

  کودک شما نیازمند تشویق است، اما در جای خود و در عین حال در مواقعی باید او را با شیوه‌ای صحیح تنبیه کنید. یکی از رفتارهای بسیار غلط والدین این است که مرزهای تشویق و تنبیه را در کودک ازبین می‌برند.

 در مواجهه با یک رفتار ناشایست، کودک تنبیه اما لحظاتی بعد ترحم به کودک آغاز می‌شود، این گونه تناقض در رفتار، اثراتی بسیار سوء روی کودک می‌گذارد، از این رو اگر کودک رفتار ناشایستی انجام داد، باید تنبیه صحیح و اگر رفتار مناسبی از خود نشان داد باید تشویق مناسب و به اندازه و از افراط و تفریط در این زمینه پرهیز شود.

 یکی از کاربردی‌ترین تکنیک‌های برخورد با لجاجت کودک را بی‌اعتنایی به رفتار زشت و ناخوشایند او است در مواقعی که کودک لجاجت می‌کند یا حتی پا را فراتر نهاده و به داد و فریاد و غذا نخوردن و گریه‌های شدید روی می‌آورد، بهترین نحوه برخورد والدین بی‌اعتنایی به این گونه رفتارهای اوست.

 لجاجت کودک پس از مشاهده بی‌اعتنایی والدین پس از چند دقیقه برطرف می‌شود و او به گوشه‌ای رفته و خود را از نظرهای والدین پنهان می‌سازد.

 در مواقعی که کودک بشدت لجبازی می‌کند و به هیچ روشی نمی‌توان وی را کنترل کرد، به دنبال توجیه رفتار زشت او نباشید چون در این مواقع هیچ منطقی جز منطق بی‌اعتنایی کارساز نیست.

 توجیه منطق باید به زمان بعد از آرام شدن کودک و متنبه شدن وی موکول شود و به وقت آن با محبت کنترل شده، به دلیل و منطق خاص کودک و به زبان خودش به او فهماند که کارش زشت بوده و باید لجبازی خود را کنار بگذارد و با شرایط خود را وفق دهد.